პიროვნული ზრდის სპეციალისტი თეო ხაბულიანი სოციალურ ქსელში სიყვარულზე საუბრობს.
მისი თქმით, ჭეშმარიტი სიყვარული არ იცნობს საზღვრებს, არ ექვემდებარება დროსა და სივრცეს. ის არის ის ნათელი, რომელიც ბნელეთშიც კი ანათებს:
„მხოლოდ სიყვარულია ის უსაზღვრო ოკეანე, რომელიც ყველა სულს იტევს და არც ერთს არ ტოვებს გარეთ. ის ყოფნის ფუნდამენტური კანონია, სამყაროს მამოძრავებელი სუნთქვა.
ჭეშმარიტი სიყვარული არ იცნობს საზღვრებს, არ ექვემდებარება დროსა და სივრცეს. ის არის ის ნათელი, რომელიც ბნელეთშიც კი ანათებს, ის დუმილი, რომელიც ყოველგვარ ხმაურზე მჭერმეტყველია. სწორედ სიყვარულში ვპოულობთ ჩვენი არსებობის ღრმა აზრს, რადგან ის არის ერთიანობა, რომელსაც ასე მიველტვით შიგნიდან ყველა.
სადაც სიყვარულია, იქ ღმერთია და სადაც ღმერთია, იქ ყოველივეა.
სიყვარული არის ის საიდუმლო გასაღები, რომელიც ხსნის ჩვენს გულებს თანაგრძნობისა და შენდობისთვის. როდესაც სიყვარულით ვცხოვრობთ, ჩვენს შიგნით იბადება სრული მიღება სამყაროსი ისეთი, როგორიც არის და საკუთარი თავის.
ის არის ჩვენი სულის მშობლიური ენა, რომლის დავიწყებაც შეუძლებელია, მაგრამ ხშირად გვეფარება ხოლმე ამქვეყნიური ამაოება. თუმცა, როდესაც ამ ჭეშმარიტებას ვუბრუნდებით, ვხვდებით, რომ ჩვენი ცხოვრების ერთადერთი და უზენაესი მიზანი სწორედ ამ ყოვლისმომცველ სიყვარულად ყოფნაა.
ადამიანს ბინდავს შიში იმისა, რომ ეტკინება, მიტოვებულები და დაუცველები დარჩებიან. ეს შიში აიძულებს ემოციურად დაიხურონ და ააშენობ კედლები, რომლებიც სიყვარულს გარედან შემოსვლისა და შიგნიდან გაცემის საშუალებას არ აძლევს. როდესაც სხვებს განსჯიიდა აკრიტიკებ, ქმნი გაყოფის განცდას ,ეს გაყოფა ანადგურებს ერთიანობის შეგრძნებას, რომელიც სიყვარულის საფუძველია.
ძველი წყენის, ტკივილისა და დანაშაულის გრძნობის მოჭიდება ხელს უშლის აწმყო მომენტში თავისუფლად ყოფნას. სანამ გულში წარსულის ტვირთი გაქვს, ვერ გრძნობთ სიყვარულის სიახლეს.
თუ საკუთარ თავს არ ვპატიობთ და არ ვიღებთ ისეთს, როგორებიც ვართ, წარმოუდგენელია სხვისი სიყვარულის მთლიანად მიღება ან ყოვლისმომცველი სიყვარულის გაცემა. ჩვენ ადამიანები ვფიქრობთ, რომ არ ვართ ღირსნი ამ გრძნობის, რაც ყველაზე დიდი ბარიერია.
სიყვარულს ვუწესებთ პირობებს, ყოვლისმომცველი სიყვარული უპირობოა. მოლოდინები კი ყოველთვის იმედგაცრუებამდე მიდის და გვიშლის ხელს დავინახოთ სიყვარული ისეთად, როგორიც არის.
ზედმეტ კონცენტრაციას ქონებაზე, სტატუსზე და გარეგან აღიარებაზე ჩვენი ენერგია სულიერი, შინაგანი სამყაროდან გარე სამყაროზე გადააქვს, სადაც ყველაფერი დროებითია და ცვალებადი, რაც მუდმივი ბედნიერების განცდას შეუძლებელს ხდის.
ჩვენ გვგონია, რომ სიყვარული უნდა დავიმსახუროთ ან მოვიპოვოთ, ნაცვლად იმისა, რომ უბრალოდ ვიყოთ ის.
მოკლედ რომ ვთქვათ, ჩვენი უმთავრესი ბარიერი არის „ცალკე ყოფნის“ ილუზია განცდა, რომ ჩვენ და სამყარო განცალკევებულები ვართ. სიყვარულის შეგრძნება კი სწორედ ამ ილუზიის დანგრევასა და ერთიანობის აღდგენას გულისხმობს.
სიყვარული უდიდეს ძალას აძლევს ადამიანს, რომელსაც მარტოობის ჟამს არც კი წარმოიდგენდა საკუთარ თავში. ის გადააქცევს შიშს გამბედაობად, სისუსტეს კი სიმტკიცედ..
სიყვარული არის ერთადერთი ძალა, რომელიც უპირობოდ იღებს მეორეს, მისი ყველა ნაკლითა და დაცემით. ამ მიღებით ის ადამიანს აძლევს შენდობის უდიდეს ძღვენს, რაც მას საკუთარი თავის პატიების საშუალებას აძლევს. ეს არის განკურნება და აღორძინება.
სიყვარული გვაგრძნობინებს, რომ ჩვენი არსებობა არ არის შეზღუდული ამ ხორციელი ცხოვრებით. როცა ნამდვილ, ღრმა სიყვარულს განვიცდით, ვეხებით მარადისობას.
სიყვარული არის სულის საკვები, ის მარადიული ჭეშმარიტება, რომელიც არასოდეს კვდება. მოკლედ, სიყვარულის სასწაული არის მისი უნარი, მოგვწყვიტოს ეგოს სიბნელეს, შეგვახსენოს ჩვენი ღვთაებრივი ბუნება და დაგვაბრუნოს სამყაროსთან ერთიანობის ჭეშმარიტ მდგომარეობაში.
სიყვარულია გზა ნეტარი უსასრულობისკენ... სიყვარულია თავად კურნება..
როდესაც სიყვარულს ვაქცევთ ჩვენს კომპასად, ჩვენ ვწყვეტთ ძიებას გარეთ და ვიწყებთ შემოსვლას შიგნით. ჩვენ ვხვდებით, რომ ჩვენი გული არის ის უხილავი პორტალი, რომელიც გვაკავშირებს ღვთაებრივ, დაუსრულებელ საწყისთან.
ნეტარება ამ გზაზე თავად გზის ბუნებაა. ჩვენ აღარ ველით ბედნიერებას მომავალში ,ჩვენ მას აქ და ახლა ვპოულობთ“, - წერს თეო ხაბულიანი.
ასევე დაგაინტერესებთ:
⭕ზოდიაქოს 4 ნიშანი, რომლებსაც 2025/2026 წლის ზამთარში შედარებით რთული პერიოდი ელის
⭕დარეჯან ხაჩიძე 70 წლის გახდა - „გაცოცხლებული გმირები ქართული თეატრისა და კინოს ისტორიის ნაწილია“
