ანი ტყებუჩავას „უცნობი მხარე“👇
– ვინ არის ანი ტყებუჩავა?
ანი ტყებუჩავა: ერთი ჩვეულებრივი მოქალაქე, რომელიც ცდილობს, რომ იყოს იმაზე უკეთესი, ვიდრე შეიძლება, სინამდვილეშია, მაგრამ ეს არ არის თამაში. ცდილობს, ცხოვრებაში მეტი კარგი დაინახოს, ვიდრე ცუდი. ადამიანი, რომელსაც უყვარს თავისი პროფესია და საინტერესო, განათლებულ ადამიანებთან ურთიერთობა.
– როგორია თქვენი საოცნებო ცხოვრება?
– კარგი იქნება, რომ სუპერძალებს ვფლობდე და შემეძლოს სხვისი ცხოვრების შესაცვლელად კეთილი ჯადოქრობა. ქუჩაში რომ გაივლი და გაქვს ძალა, რომ შემხვედრი გაჭირვებული ადამიანების ცხოვრება სრულიად შეცვალო, ამაზე დიდი ბედნიერება რა უნდა იყოს?! თუმცა, ზოგჯერ ვიღაცებს ცხვირსაც დავუმოკლებდი (იცინის).
– რა მიგაჩნიათ თქვენს ყველაზე ცუდ საქციელად?
– ფრჩხილების ჭამა. ამას ბავშვობაში ვაკეთებდი და ზოგჯერ ახლაც ვიხსენებ. ეს არის ყველაზე მავნე საქციელი, რაც ძალიან არ მომწონს. თვისობრივად თუ ვიტყვით, ძალიან ფეთქებადი ვარ. მერე მალე მივლის, მაგრამ დაღლილზე შეიძლება, ხმამაღლა ყვირილი დავიწყო. ამ დროს გვერდიდან რომ შევხედო ჩემს თავს, ალბათ, ძალიან არ მომეწონება. ალბათ, ნინასგან გადამედო, მე არ ვიყავი ასეთი. ხანდახან უნდა გავჩერდეთ და ჩვენს საქციელს სახელი დავარქვათ. იქნებ, მერე პროტესტი გაგვიჩნდეს და შევცვალოთ, თუ შესაცვლელია.
– ყველაზე უხერხული შემთხვევა, რომელიც თავს გადაგხდენიათ?
– უხერხულ მდგომარეობაში ვვარდები, როცა რაღაც არაფრისმომცემი თხოვნით ან, უბრალოდ, არაფრისმომცემი და პირიქით, უხერხული სათქმელით მომმართავენ და ჩვენი უსაგნო დიალოგი საათები გრძელდება. ადამიანს რამეზე უარს რომ ეუბნები, იმიტომ რომ არ შეგიძლია, დათანხმდე, მაგრამ ის თავისას აგრძელებს, ძალიან უხერხულია. არის შემთხვევები, ვიღაც შეგიჩნდება, უარს ეუბნები იმის გამო, რომ ფიზიკურად არ შეგიძლია იმის გაკეთება, რასაც გთხოვენ, მაგრამ იმდენი ფორმის უარი აღარ არსებობს, რამდენჯერაც გთხოვეს. ამ დროს აღარ ვიცი ხოლმე, თავაზიანად როგორ გავაგებინო ადამიანს, რომ არას ვამბობ. ამის გამო თავს ძალიან უხერხულად ვგრძნობ. არ მინდა, ჩემი უარი ვინმემ ამბიციურობას მიაწეროს ან შეურაცხყოფად მიიღოს, მაგრამ ხომ არის რაღაც, რასაც ვერ გავაკეთებ და ხომ უნდა იყოს ჩემი არა მისაღები და გასაგები?! რაღაც სულელურ თხოვნებზე მაქვს ლაპარაკი, თორემ, როცა ადამიანს მართლა სჭირდება დახმარება და მე რამე შემიძლია, ამას, რა თქმა უნდა, არ ვგულისხმობ. მაგალითად, სადღაც გამოსვლას და სიმღერას რომ გთხოვენ და შენ ეუბნები, რომ ამას ვერ გააკეთებ, იმიტომ, რომ ხმა არ გაქვს. ამ დროს, გპასუხობენ, არაუშავს, ჩვენ ყველას ძალიან გვიყვარხართ და თუ ვერ იმღერებთ, არ არის პრობლემა, მთავარია, გამოხვიდეთო. გასაგებია, მაგრამ მე ხომ მაქვს თავმოყვარეობა. ან კიდევ, როცა სადღაც გამოჩენა არ გინდა, იმიტომ რომ ფიზიკურად მოუწესრიგებელი ხარ და გეუბნებიან: არა უშავს, არა უშავს, იყავით მოუწესრიგებელიო. როგორ არა უშავს, პიჟამებით ხომ არ გამოვალ სრულიად შეუფერებელ ადგილას?! მოკლედ, მსგავს სისულელეებს ვგულისხმობ.
აგრეთვე დაგაინტერესებთ:
⭕ზოდიაქოს 6 ყველაზე მგრძნობიარე ნიშანი, რომლებიც ერთგულები და მზრუნველი პარტნიორები არიან
⭕„ეს ვისაც არ გამოუცდია, გაუჭირდება გაგება...“ - რას ამბობს ლენუკა ყიფშიძე პანიკურ შეტევებზე
წყარო: tbiliselebi.ge
