კიბოს ხსენებაც კი უარყოფით ემოციას იწვევს. სამედიცინო წრეებში ამ ავად სახსენებელი პათოლოგიების ჯგუფს ონკოლოგიური დაავადებები უწოდეს. თითქოს ნაკლებ შემაძრწუნებლად ჟღერს, თუმცა უკურნებელი სენისადმი დამოკიდებულება ნებისმიერ შემთხვევაში ნეგატიურია, რომ არ ვთქვათ – შიშნარევი და პესიმისტური.
მიუხედავად იმისა, რომ მედიცინა წლიდან წლამდე ვითარდება, ინერგება მკურნალობის ახალი, მეტად ეფექტური მეთოდები, – კიბო ჯერ კიდევ მომაკვდინებელ სნეულებათა ლიდერად რჩება. მართალია, ავთვისებიანი სიმსივნის საიდუმლოს ფარდა ჯერჯერობით ვერ ახადეს.
ჩვენს გარშემო უამრავ ადამიანს ვიცნობთ, რომელსაც აღნიშნული დიაგნოზი დაუსვეს. ერთი წლის წინ ასტროლოგს ხატია ბედოშვილსაც მკერდის ავთვისებიანი სიმსივნე დაუდგინეს, რომელიც საბედნიეროდ დაამარცხა და ახლა იგი თავს კარგად გრძნობს.
რა გზა გაიარა ხატია ბედოშვილმა, რა შეგრძნებებს შეეჯახა და როგორ დაამარცხა ვერაგი დაავადება? - აღნიშნულ თემაზე ასტროლოგმა გადაცემაში „ყავა ბათუმურად“ ისაუბრა:
„მთელი ამ დროის განმავლობაში მიჭირდა აღნიშნულ თემაზე საუბარი, არ მიყვარს ჩემი პრობლემების გაჟღერება და საზოგადოების ჩარევა. ეს თვისება მაქვს, არ ვიცი რამდენად კარგია, ან ცუდია.
დავამარცხე მკერდის ავთვისებიანი სიმსივნე, რაც ჩემთვის რთული გამოწვევა იყო. ისეთ პერიოდს დაემთხვა, როცა ჩემი ძირეული ტრანსფორმაცია ხდებოდა. ვწერდი ასტროლოგიურ სადიპლომოს, ვაცნობიერებდი, რომ ეს იყო ერთგვარი გამოცდა. ჩვენ ყველას გვებრძვის რაღაც, რადგან იმ გზიდან გადაგვაგდოს, რა გზასაც ვადგავართ.
მთავარია მოთმინება და ქალბატონებს ვეტყვი, ვისაც ახლა მსგავსი პრობლემა აქვთ, ეს არის დამარცხებადი.
პირველ რიგში სადაც გვიტევს, ეს არის ჩვენი ფსიქოლოგია. თუ ფსიქოლოგიურად ვიქნებით მაგრად და მივუდგებით რაციონალურად ყველაფერი იქნება კარგად. უნდა მოუარო თავს, მიიღო დანიშნული მედიკამენტი, სამსახურშიც უნდა იარო, იყო ძლიერი და ყველაფერი დასრულდება.
მე პირადად საქმე ძალიან დამეხმარა, წინასწარ, ერთი წლით ადრე ვიცოდი. ასტროლოგია არის მეცნიერება, რომელიც ხანდახან მწარე რეალობას გვაჯახებს, ეს რეალობა უნდა მიიღო. არ ვიცი რამდენად ვიყავი მზად, მაგრამ მთელი წელი ვნერვიულობდი, ფულიც კი მქონდა შეგროვებული ამისთვის, რადგან ვიცოდი ჯანმრთელობაზე დამარტყამდა. ოჯახის, საყვარელი ადამიანების, მეგობრების გვერდში დგომამ გადამატანინა.
მთავარია სასოწარკვეთაში არ ჩავარდე, ამას ჩვენი რელიგიაც გვეუბნება. როცა ვმკურნალობდი მაშინაც მარხვა იყო, მერე აღდგომა და ცეცხლის გადმოსვლის დროს ეს იყო ნიშანი, რომ მეც გავიმარჯვებდი, ვგრძნობდი მარტო არ ვიყავი და აღარ მეშინოდა.
ამ ამბავს ახლა უფრო ემოციურად ვუყურებდი, იმ მომენტში არანაირი ემოცია არ მქონდა, რაციონალურად ვუყურებდი. მობილიზებული გავხდი და ვამბობდი, რომ დავასრულებ ყველაფერს უნდა დავჯდე და ვიტირო-მეთქი. თუ სამყარო არ დარწმუნდა, რომ შენ ამ ცოდნის გამომყენებელი ხარ კარგად, ეს ცოდნა რეალურად დიდი ძალაა, გავლენაა ადამიანებზე, ამ შემთხვევაში რისკია განადგურების.
ძალიან მძიმე ტვირთია, მოვლენები, ადამიანები რაც შენს ირგვლივაა წინასწარ იცი რა შეიძლება მოხდეს მათ ცხოვრებაში“, - ამბობს ხატია ბედოშვილი.
ასევე დაგაინტერესებთ:
