ახლახან ტელეწამყვანმა თაკო კორინთელმა და მისმა მეუღლემ, რეაბილიტოლოგმა ლევან ნარეშელმა ჯვარი დაიწერეს.
თაკო კორინთელი: ჩვენ უკვე მეხუთე წელია, რაც ცოლ-ქმარი ვართ. დაახლოებით ხუთი წლის წინ იურიდიულად გავაფორმეთ ქორწინება და ერთად ცხოვრება დავიწყეთ. ვგეგმავდით, რომ ქორწილი და ჯვრისწერა ერთად გადაგვეხადა, მაგრამ ისე გამოვიდა, რომ დროში გაგვეწელა.
ახლაც გვინდოდა, დიდი ქორწილი გადაგვეხადა, მაგრამ ვერ მოხერხდა და ისევ გადაგვედო. მეც და ჩემი მეუღლეც განსაკუთრებულ მნიშვნელობას ვანიჭებთ ჯვრისწერას და რადგან ჩვენი გრანდიოზული ქორწილი დროში იწელება, ვინაიდან ძალიან ბევრი დეტალია გასათვალისწინებელი, გვაწუხებდა, რომ ჯვარი ჯერ კიდევ არ გვქონდა დაწერილი, სულ რამდენიმე დღის წინ ძალიან სპონტანურად გადავწყვიტეთ, რომ ახლა მხოლოდ ჯვარი დაგვეწერა. ქორწილისთვის მთელი ცხოვრება წინ გვაქვს და ესეც აუცილებლად გვექნება.
ამჯერად ყველაფერი საკმაოდ ვიწრო წრეში მოხდა. ჯვრისწერისთვის მეჯვარეები წავიყვანეთ თავიანთ მეუღლეებთან ერთად, დედები და დედმამიშვილები. ქორწილი არ გვქონია, თუმცა, ბევრს ასე ეგონა. ეს იყო ჯვრისწერა და თან, ძალიან სპონტანური. თარიღი – 18 ივნისი, შემთხვევითი არ არის. 18 ჩვენი რიცხვია. ბევრი წლის წინ, ხელი რომ მთხოვა, 18 იყო, შემდეგ წელს ხელი ზუსტად 18 ივნისს მოვაწერეთ და ახლა ჯვარიც ამ რიცხვში დავიწერეთ, სიმბოლურად დავამთხვიეთ.
– მიუხედავად სპონტანურობისა, მომზადება მაინც საჭირო იყო, თან, თეთრი კაბა გეცვა...
– ბევრს ეგონა, რომ ესეც დაგეგმილი იყო. რეალურად, კაბის ჩაცმას არ ვაპირებდი. მინდოდა, სიმბოლურად, თეთრები მცმოდა, თუმცა რამის შეკერვის დრო არ იყო, ხუთი დღით ადრე მივიღეთ გადაწყვეტილება და ვერაფერს მოვასწრებდი, მაგრამ ჩემს მეჯვარეს, ნანუკა გულუას აქვს ატელიე და მათ შემიკერეს ეს კაბა ზუსტად ორ დღეში. მეჯვარემ გადაწყვიტა, რომ აუცილებლად კაბა უნდა მცმოდა (იცინის).
– როგორი შეგრძნებაა, როცა უკვე ჯვარდაწერილი წყვილი ხართ?
– როგორც ვთქვი, ჩვენთვის, ორივესთვის, ძალიან დიდი დანიშნულება ჰქონდა ჯვრისწერას, ხელის მოწერაზე და ქორწილზე მთავარი ეს იყო. ამ თემას ძალიან სათუთად ვუდგებოდით. ორივე იმდენად დაკავებულები ვართ, რომ თითქმის ხუთი წელი ისე გავიდა, რომ ჯვარი ვერ დავიწერეთ. ამიტომ გადავწყვიტეთ, აღარ გადაგვედო. სხვათა შორის, იმ დილით ორივე სამსახურებში ვიყავით და იქიდან წავედით ეკლესიაში (იცინის). ძალიან სასიამოვნოა, რომ ის გავაკეთეთ, რაც ასე გვინდოდა. მე და ჩემი მეუღლე მორწმუნეები ვართ და ვფიქრობთ, რომ ჯვრისწერა ყველაზე მთავარია მართლმადიდებელი წყვილისთვის. ეს იმხელა ემოციაა, არც კი ვიცი სიტყვებით როგორ შეიძლება, აღვწერო.
– ხუთი წლის შემდეგ, ალბათ, ემოციები განახლდა, ბევრი მოლოცვა მიიღეთ, თითქოს, კიდევ ერთხელ გაიარეთ ეს ეტაპი.
– კი, ისე მილოცავდნენ, თითქოს, ახლა შევუღლდით. მეხუთე წელია, ერთად ვართ, მაგრამ მოლოცვებს მთელი გულით ვიღებდი. ძალიან ამაღელვებელი ემოციები ახლავს ამ პროცესს და მიხარია, რომ როგორც იქნა, ეს დღეც დადგა. მალე ქორწილი გვექნება და მერე უკვე ვიტყვი, რომ ჩემმა მეუღლემ მესამედ მომიყვანა ცოლად (იცინის).
აგრეთვე დაგაინტერესებთ:
წყარო: tbiliselebi.ge
