ვაქცინა ლათინური სიტყვაა და ძროხას ნიშნავს. ის ბიოლოგიური პრეპარატია, რომელიც უზრუნველყოფს აქტიურ შეძენილ იმუნიტეტს კონკრეტული ინფექციური დაავადების წინააღმდეგ.
ტერმინი ვაქცინა და ვაქცინაცია მომდინარეობს Variolae vaccinae-დან (ძროხის ყვავილი); ეს ტერმინი ედუარდ ჯენერმა (რომელმაც შექმნა ვაქცინის კონცეპტი და პირველი ვაქცინა) მოიგონა ძროხის ყვავილის ვირუსის აღსანიშნავად.
ეს ფრაზა მან 1798 წელს გამოიყენა თავის წიგნის სათაურში: „კვლევა Variolae vaccinae-ისა, აგრეთვე ცნობილი როგორც ძროხის ყვავილი“, რომელშიც ის აღწერდა ძროხის ყვავილის ვირუსის დამცავ ეფექტს ყვავილის ვირუსის წინააღმდეგ. 1881 წელს, ლუი პასტერმა წამოაყენა წინადადება, რომ ჯენერის პატივსაცემად, ეს ტერმინი უნდა
არსებობს აბსოლუტური სამეცნიერო კონსენსუსი, რომ ვაქცინები ძალიან უსაფრთხო და ეფექტიანი გზაა ინფექციურ დაავადებებთან საბრძოლველად და მათ ამოსაძირკვად.
მიუხედავად იმისა, რომ ვაქცინა ინფექციასთან ბრძოლის უალტერნატივო საშუალებაა, ყოველთვის, ყველა საუკუნეში ადამიანების გარკვეული ნაწილი მთელი მსოფლიოს მასშტაბით ებრძოდნენ მას. ამჯერად შემოგთავაზებთ მე-19 საუკუნის გაზეთიდან ამონარიდს, რომელშიც აღწერილია, ის ვითარება, რომელიც ინფექციურ დაავადება „ყვავილის“ დროს საქართველოში არსებობდა.
ამონარიდი მე-19 საუკუნის გაზეთიდან:
აგრეთვე დაგაინტერესებთ:
„საქართველოში 3 ბავშვი ავცერით...“ - მიქელაძე
სად შეძლებენ ვაქცინირებული პირები საზღვარგარეთ გამგზავრებისთვის საჭირო ცნობის მიღებას
