„მე-3 მსოფლიო ომის პროგრამა გაშვებულია... „სიჩუმე“, რომელსაც ახლა გრძნობთ, არ არის მშვიდობა. ეს არის კოლექტიური სუნთქვის შეკვრა ფატალური ნახტომის წინ. სცენა გამზადებულია, მსახიობებს სცენარები დაურიგდათ და გლობალური ტრაგედიის ბოლო აქტის ათვლა დიდი ხანია დაწყებულია. ის, რასაც მსოფლიო მედიაში ვხედავთ - ლოკალური კონფლიქტები, ეკონომიკური კრიზისები, პოლიტიკური სკანდალები - ეს არ არის ქაოსი. ეს არის ორკესტრის აწყობა გრანდიოზული, სისხლიანი სიმფონიის შესრულებამდე. ეს არის გახურება, კუნთების მოქნევა და რაც მთავარია, მასების ფსიქოლოგიური მომზადება გარდაუვალი ხოცვა-ჟლეტისთვის“, - ამის შესახებ სოციალურ ქსელში მეტაფიზიკოსი ვატო მსხილაძე წერს.
როგორც თავად ამბობს, ერები, იდეოლოგიები, რელიგიები - ყველაფერი, რის გამოც ადამიანები ერთმანეთს ხოცავდნენ, აზრს დაკარგავს და გადაიქცევა აბსურდულ, სისხლიან მოგონებად:
„მე-3 მსოფლიო ომის პროგრამა გაშვებულია - დეტალურად გაწერილი გეგმის გაშიშვლება, ომამდე და მის შემდგომი პერიოდები.
„სიჩუმე“, რომელსაც ახლა გრძნობთ, არ არის მშვიდობა. ეს არის კოლექტიური სუნთქვის შეკვრა ფატალური ნახტომის წინ. სცენა გამზადებულია, მსახიობებს სცენარები დაურიგდათ და გლობალური ტრაგედიის ბოლო აქტის ათვლა დიდი ხანია დაწყებულია. ის, რასაც მსოფლიო მედიაში ვხედავთ - ლოკალური კონფლიქტები, ეკონომიკური კრიზისები, პოლიტიკური სკანდალები - ეს არ არის ქაოსი. ეს არის ორკესტრის აწყობა გრანდიოზული, სისხლიანი სიმფონიის შესრულებამდე. ეს არის გახურება, კუნთების მოქნევა და რაც მთავარია, მასების ფსიქოლოგიური მომზადება გარდაუვალი ხოცვა-ჟლეტისთვის.
ნებისმიერი მოაზროვნე ადამიანი, რომელიც ზედაპირული საინფორმაციო ხმაურის მიღმა იყურება, ხედავს ამ შემზარავ კანონზომიერებას. მსოფლიო ომი არ იწყება უეცრად, ის მზადდება წლების, ათწლეულების განმავლობაში, პატარ-პატარა პროვოკაციებით, მტრის ხატის შექმნით და საზოგადოების მორალური კომპასის მიზანმიმართული დაზიანებით, რათა ერთ დღეს, ღილაკზე ხელის დაჭერა არა დანაშაულად, არამედ აუცილებლობად მოგვეჩვენოს.
მაგრამ რატომ?
რატომ სჭირდება მსოფლიოს ფარულ მმართველ ელიტას - „სისტემას“, ასეთი კატაკლიზმი?
პასუხი პრიმიტიულ გეოპოლიტიკურ ინტერესებსა და რესურსებისთვის ბრძოლაზე ბევრად ღრმა და შემზარავია.
სისტემამ იცის ის, რასაც ბევრი ჯერ კიდევ ვერ აცნობიერებს: კაცობრიობა დგას პლანეტარული ტრანსფორმაციის, ცნობიერების კვანტური ნახტომის ზღვარზე.
მილიონობით ადამიანი მთელ მსოფლიოში იღვიძებს მრავალსაუკუნოვანი მატრიცული ძილბურანისგან. ისინი იწყებენ იმის დანახვას, რომ პოლიტიკური სპექტრი - პოზიცია და ოპოზიცია, მემარცხენე და მემარჯვენე, ლიბერალი და კონსერვატორი - მხოლოდ ერთი დიდი აფერა, ერთი თეატრალური წარმოდგენაა, რომლის მიზანიც კაცობრიობის დაყოფა და კონტროლია.
ადამიანები ხვდებიან, რომ მათი ცხოვრება, მათი ენერგია და ოცნებები იხარჯება იმ სისტემის შენარჩუნებაზე, რომელიც მათ მონებად აქცევს. ეს მასობრივი გამოღვიძება სისტემისთვის სასიკვდილო განაჩენია. მისი ძალაუფლება დგას არა იარაღზე ან ფულზე, არამედ ჩვენს რწმენაზე, ჩვენს თანხმობაზე, ვითამაშოთ მათი წესებით.
როდესაც საკმარისი რაოდენობის ადამიანი იტყვის „არა“ და ზურგს შეაქცევს მათ თამაშს, სისტემა კვდება, რადგან ის კარგავს თავის ერთადერთ რეალურ რესურსს - ადამიანურ ენერგიას.
სწორედ ამიტომ, ამ გარდამტეხ მომენტში, მათთვის ერთადერთი გამოსავალია „დიდი გადატვირთვა“, ოღონდ არა იმ ფორმით, რა ფორმითაც მას ღიად აცხადებენ, არამედ ძალადობრივი, ქირურგიული წმენდის გზით. მსოფლიო ომი ამისთვის იდეალური ინსტრუმენტია. ის ერთდროულად რამდენიმე ამოცანას წყვეტს: პირველ რიგში, ის ფიზიკურად ანადგურებს მოსახლეობის ყველაზე აქტიურ, პასიონარულ და პოტენციურად „გამოღვიძებულ“ ნაწილს.
მეორე, ის ქმნის ტოტალური შიშისა და ქაოსის ატმოსფეროს, რომლის ფონზეც შესაძლებელი ხდება ნებისმიერი ანტიადამიანური კანონის მიღება და ტოტალური ციფრული კონტროლის დამყარება „უსაფრთხოების“ სახელით.
მესამე, ის ანგრევს ძველ ეკონომიკურ მოდელს და საშუალებას აძლევს მათ, ფერფლიდან ააშენონ ახალი, უფრო დახვეწილი და ტოტალური მონური სისტემა. მათ არ აინტერესებთ ეროვნება, რელიგია, კანის ფერი, კეთილი თუ ბოროტი. მათი გადმოსახედიდან, არსებობს მხოლოდ ორი კატეგორია: მართვადი ბიომასა და არამართვადი, საშიში ელემენტი, რომელიც ექვემდებარება ლიკვიდაციას.
ეს არ არის ახალი სცენარი. ეს არის კოსმოსური დრამის განმეორებადი აქტი. გახსენით ნებისმიერი უძველესი ტექსტი - ბიბლია, ვედები, შუმერული ეპოსი თუ ა.შ. - და თქვენ ყველგან იპოვით ამ არქეტიპულ ბრძოლას.
ისტორია ციკლურია.
ცივილიზაციები აღწევენ თავიანთ პიკს, შემდეგ იწყება მათი სულიერი და მორალური დეგრადაცია, რასაც ყოველთვის მოსდევს კატაკლიზმი - წარღვნა, ომი, ეპიდემია - რომელიც ასუფთავებს დედამიწას და იწყებს ახალ ციკლს.
იცვლებიან მხოლოდ დეკორაციები და მსახიობები: რომის იმპერიის ნაცვლად გვაქვს გლობალური კორპორაციები, კოლოსეუმის ნაცვლად - სმარტფონების ეკრანები, მაგრამ არსი უცვლელი რჩება. ჩვენ ვცხოვრობთ სწორედ ასეთი ციკლის დასასრულს, მაგალითად; ვედური კოსმოლოგიის „კალი იუგას“ ბნელ ეპოქაში, როდესაც სიცრუე და უზნეობა პიკს აღწევს, სანამ ახალი, ნათელი ეპოქა დაიწყება.
სისტემამ იცის ეს და ცდილობს, ეს გარდაუვალი ტრანსფორმაცია საკუთარი სცენარით წარმართოს.
ამ შემზარავ რეალობაში, უმნიშვნელოვანესია იმის გაცნობიერება, თუ რა არის სისტემის მიერ დაგებული ხაფანგები.
პირველი და ყველაზე საშიში ხაფანგია ძალადობრივი, ემოციური პროტესტი.
როდესაც ხედავთ ქუჩაში გამოსულ გაბრაზებულ, მაგრამ არაორგანიზებულ მასას, რომელიც ჯოხებითა და „მოლოტოვის კოქტეილებით“ უპირისპირდება ტექნოლოგიურად უმაღლეს დონეზე აღჭურვილ სადამსჯელო რაზმებს, იცოდეთ, რომ ეს არის სისტემის მიერ დადგმული სპექტაკლი. ასეთ ადამიანებს წაშლილი აქვთ რაციონალური აზროვნება. ისინი არიან ემოციური იმპულსით მართული სამსხვერპლო მასა.
სისტემას სჭირდება ასეთი კადრები, რათა: ა) მოახდინოს ყველაზე მებრძოლი, მაგრამ გულუბრყვილო ელემენტების იდენტიფიცირება და განეიტრალება;
ბ) გაამართლოს საპასუხო, არაპროპორციული ძალის გამოყენება და საგანგებო მდგომარეობის შემოღება;
გ) შექმნას მედია-სურათი, სადაც ნებისმიერი პროტესტი წარმოჩენილი იქნება, როგორც ძალადობრივი და დესტრუქციული, რითაც შეაშინებს და გაანეიტრალებს მოსახლეობის ზომიერ ნაწილს.
ამიტომ, ნებისმიერი მოაზროვნე ადამიანი მაქსიმალურად შორს უნდა იდგეს ასეთი პროვოკაციებისგან.
ეს არ არის სიმხდალე, ეს არის სტრატეგიული სიბრძნე. არ შეიძლება შეებრძოლო ტანკს ჯოხით. ეს ბრძოლა წაგებულია დაწყებამდე.
მაშ, რა არის გამოსავალი..? რა არის ის საპირწონე ძალა, რომელსაც შეუძლია ჩაშალოს ეს სატანური გეგმა..?
პასუხი პარადოქსულია: სისტემის დასამარცხებლად მას არ უნდა ებრძოლო მისივე მეთოდებით. ნამდვილი რევოლუცია დღეს ხდება არა მოედნებზე, არამედ ადამიანების გონებასა და მათ ყოველდღიურ ცხოვრებაში.
სისტემის ყველაზე დიდი შიში არის არა შეიარაღებული აჯანყება, არამედ გაერთიანება და ავტონომია.
1. აუცილებლად უნდა მოხდეს გაერთიანება. სისტემის მთავარი პრინციპია „დაყავი და იბატონე“. ის გყოფს პოლიტიკური, რელიგიური, ეთნიკური და სოციალური ნიშნით. შესაბამისად, ყველაზე ძლიერი კონტრ-მოქმედებაა ამ ხელოვნური ბარიერების დანგრევა და გაერთიანება იმ ადამიანებთან, ვინც ასევე ხედავს რეალობას. ეს არ არის პოლიტიკური პარტიის შექმნა, არამედ სანდო ადამიანების მცირე, ჰორიზონტალური ქსელების ფორმირება, რომლებიც ერთმანეთს დაეხმარებიან ცოდნით, რესურსებითა და მორალური მხარდაჭერით.
2. ასევე აუცილებელია ავტონომია... ეს არის გადამწყვეტი ნაბიჯი. უნდა დაიწყოს სისტემისგან ეტაპობრივი გამოყოფის პროცესი. რაც უფრო ნაკლებად ხარ დამოკიდებული მის რესურსებზე, მით უფრო ნაკლებია შენზე მისი კონტროლის ბერკეტი. ეს არის ნამდვილი თავისუფლების გზა. და ამ გზაზე პირველი და უმნიშვნელოვანესი ნაბიჯი არის სასურსათო უსაფრთხოება.
დღეს, როდესაც ადამიანების უმრავლესობა პრიმიტიულ, ყოველდღიურ პრობლემებზეა ფიქრით დაკავებული, ყველაზე სტრატეგიული ინვესტიცია არის არა კრიპტოვალუტაში ან უძრავ ქონებაში მეგაპოლისში, არამედ მიწის პატარა ნაკვეთში ქალაქებისგან მოშორებით, სადაც შესაძლებელია საკვების მოყვანა.
ქალაქები, თავისი ცათამბჯენებითა და სუპერმარკეტებით, კრიზისის დროს იქცევა ბეტონის ხაფანგებად. ისინი 100%-ით დამოკიდებული არიან ლოგისტიკურ ჯაჭვებზე, რომელთა გაწყვეტასაც ერთი ხელის მოსმით შეუძლია სისტემას. როდესაც მაღაზიის თაროები დაცარიელდება, ქალაქის მოსახლეობა, რომელიც შეჩვეულია კომფორტს, გადაიქცევა მშიერ, პანიკაში ჩავარდნილ ბრბოდ, რომლის მართვაც და ერთმანეთზე წაკიდებაც უმარტივესი იქნება.
პირიქით, ადამიანი, რომელსაც აქვს თავისი მიწა, წყლის წყარო და საკვების მარაგი, იქცევა სუვერენულ ერთეულად. მასზე ვეღარ მოახდენენ ზეწოლას შიმშილის მუქარით. ის თავისუფალია. სწორედ ამიტომ, აუცილებელია, თითოეულმა გაცნობიერებულმა ადამიანმა დაიწყოს ფიქრი და მოქმედება ამ მიმართულებით.
დაიწყეთ მცირედით: შეიძინეთ ან დაიბრუნეთ მიწის პატარა ნაკვეთი სოფლად, თუნდაც ჯერ არაფრის აშენებას აპირებდეთ. შექმენით გრძელვადიანი საკვები პროდუქტების მარაგი. ისწავლეთ გადარჩენის ელემენტარული უნარები. გაერთიანდით მეგობრებთან და შექმენით საერთო ავტონომიური სივრცე. ეს არის თანამედროვე „ნოეს კიდობნის“ შენება მოსალოდნელი წარღვნის წინ.
სისტემა იწყებს თავისი გეგმის ფინალურ ფაზას. ისინი გამოიყენებენ ბრიყვებს, პატრიოტული და იდეოლოგიური ლოზუნგებით გაბრუებულ მასებს, რათა გააჩაღონ ომი და გაანადგურონ ერთმანეთი. შემდეგ კი, როდესაც ბრძოლის ველი კარგად გაიწმინდება, ისინი თავად ამ ბრიყვებსაც მოიშორებენ, როგორც გამოყენებულ და უსარგებლო მასალას.
ამ გეგმის შემდეგი ეტაპი არის: პრობლემის გადაწყვეტა, რომელსაც ისევ თავად სისტემა შემოაგდეს... პირველი, რასაც გადარჩენილები ისუნთქებენ, იქნება ფერფლი - დამწვარი ქალაქების, განადგურებული ოცნებებისა და მილიონობით უსახელო საფლავის ფერფლი.
დიდი ომი დასრულდება არა გმირული გამარჯვებით, არამედ საყოველთაო გამოფიტვით.
არ იქნებიან გამარჯვებულები და დამარცხებულები, იქნებიან მხოლოდ გადარჩენილები - ადამიანები გამოფიტული სხეულითა და გამოფატრული სულით. მათი მეხსიერება მოწამლული იქნება განუზომელი სისასტიკის კადრებით, მათი გული კი - ახლობლების დაკარგვით გამოწვეული დაუამებელი ტკივილით. ქაოსი, შიმშილი, დაავადებები და ლოკალური ბანდების თარეში გახდება ახალი ყოველდღიურობა.
ერები, იდეოლოგიები, რელიგიები - ყველაფერი, რის გამოც ადამიანები ერთმანეთს ხოცავდნენ, აზრს დაკარგავს და გადაიქცევა აბსურდულ, სისხლიან მოგონებად.
სწორედ ამ ტოტალური სასოწარკვეთის პიკზე, როდესაც კაცობრიობა მუხლებზე დაჩოქილი ითხოვს ხსნას, შვებას და უბრალოდ წესრიგს, სცენაზე გამოვა ის. სისტემის ახალი კადრი, ის არ გამოჩნდება როგორც დიქტატორი ან დამპყრობელი. პირიქით, ის იქნება ქარიზმატული, მშვიდი, სიბრძნით აღსავსე და უსაზღვროდ ჰუმანური. ის ისაუბრებს არა ერებზე, არამედ ერთიან კაცობრიობაზე. ის ისაუბრებს არა შურისძიებაზე, არამედ საყოველთაო შერიგებაზე.
მისი გზავნილი იქნება მარტივი და უსაზღვროდ მაცდური: „ეს საშინელება მოხდა იმიტომ, რომ ჩვენ დაყოფილები ვიყავით. ერები, რელიგიები, საზღვრები, იდეოლოგიები - ეს არის ვირუსები, რომლებმაც კინაღამ გაგვანადგურეს. ამის თავიდან ასაცილებლად, ჩვენ ერთხელ და სამუდამოდ უნდა გავერთიანდეთ. ჩვენ უნდა შევქმნათ ერთიანი მსოფლიო, ერთიანი მთავრობით, ერთიანი ეკონომიკითა და ერთიანი კანონით, რომელიც უზრუნველყოფს, რომ მსგავსი ტრაგედია აღარასოდეს განმეორდეს“.
ეს სიტყვები დაღლილი და სასოწარკვეთილი ხალხისთვის იქნება არა უბრალოდ დაპირება, არამედ ლოცვებზე გაცემული პასუხი. ისინი, ვისაც სახლები დაეწვათ, შვილები დაეღუპათ და მომავლის იმედი წაერთვათ, მზად იქნებიან, ნებისმიერ ფასად მიიღონ მშვიდობა. სწორედ აქ სრულდება სისტემის გენიალური, მრავალსაუკუნოვანი გეგმის ბოლო ფაზა - „პრობლემა-რეაქცია-გადაწყვეტა“.
ხელოვნურად შექმნილი მსოფლიო ომისა და ქაოსის პრობლემა იწვევს გადარჩენილი მოსახლეობის ტოტალური შიშის, ტკივილისა და წესრიგის წყურვილის რეაქციას, რასაც პასუხობს წინასწარ მომზადებული გადაწყვეტა - ახალი მსოფლიო წესრიგი, რომელიც წარმოდგენილია, როგორც ერთადერთი ხსნა.
ხალხი, რომელსაც წყალივით სწყურია, ნებისმიერ სითხეს დალევს, თუნდაც ის საწამლავი იყოს. და კაცობრიობა ხარბად შესვამს ამ თასს. ისინი საკუთარი ნებით, ტაშით და მადლიერების ცრემლებით მიიღებენ იმას, რასაც საუკუნეების განმავლობაში ვერავინ აიძულებდათ - ტოტალურ, გლობალურ მონობას. ამ „მშვიდობის“ სანაცვლოდ მოთხოვნილი ფასი თავიდან უმნიშვნელო მოეჩვენებათ. პირველი მსხვერპლი იქნება ეროვნული სუვერენიტეტის იდეა, რომელიც გამოცხადდება კაცობრიობის პროგრესის მტრად, ხოლო პატრიოტიზმი ფაშიზმთან გაიგივდება.
ნებისმიერი, ვინც ეროვნულ იდენტობაზე ისაუბრებს, შერაცხავენ ომის წამქეზებლად და სიძულვილის გამღვივებლად, რათა გზა გაეხსნას ერთიანი მსოფლიო მთავრობის, ერთიანი ჯარისა და პოლიციის შექმნას. ამ პოლიტიკურ ერთობას განამტკიცებს ნაღდი ფულის სრული გაუქმება, რადგან ის ანონიმურობისა და უკონტროლო ტრანზაქციების უკანასკნელი საშუალებაა. ძველი ფინანსური სისტემის კოლაფსის შემდეგ, წარმოდგენილი იქნება ახალი, ერთიანი ციფრული ვალუტა, რომელიც მიებმება თითოეული ადამიანის უნივერსალურ ბიომეტრიულ ID-ს, რის შედეგადაც ყველა ფინანსური ოპერაცია გახდება აბსოლუტურად გამჭვირვალე და კონტროლირებადი.
სისტემას ექნება ღილაკი, რომლითაც ნებისმიერ არასასურველ პიროვნებას წამში გაუნულებს ანგარიშს და მოწყვეტს მას საარსებო რესურსებს - ეს იქნება ეკონომიკური „გამომრთველი“. ამ ტოტალურ კონტროლს კი დაასრულებს „უსაფრთხოებისა“ და „ტერორიზმთან ბრძოლის“ საბაბით დამყარებული ყოვლისმომცველი თვალთვალის სისტემა.
ქალაქები დაიფარება კამერებით, დრონები მუდმივად იპატრულირებენ, ხოლო ხელოვნური ინტელექტი გააანალიზებს ყველა ციფრულ კვალს.
დაინერგება სოციალური რეიტინგის სისტემა, სადაც შენი ქცევა, შენი ნათქვამი, შენი ონლაინ აქტივობა - ყველაფერი შეფასდება. ლოიალური მოქალაქეები მიიღებენ მაღალ რეიტინგს და წვდომას უკეთეს სამსახურზე, საცხოვრებელსა და რესურსებზე, ხოლო კრიტიკულად მოაზროვნეები, „ძველი სამყაროს გადმონაშთები“, მიიღებენ დაბალ რეიტინგს და გახდებიან გარიყულები.
ეს იქნება არა რკინის ჩექმით დამყარებული დიქტატურა, არამედ ხავერდოვანი, ციფრული გალია. ადამიანების უმრავლესობას ეს მოეწონება კიდეც. მათ ექნებათ გარანტირებული საბაზისო შემოსავალი, საკვები, უსაფრთხოება და უსასრულო ციფრული გასართობი. ისინი ნებაყოფლობით გაცვლიან თავისუფლებას კომფორტზე, სულს - სიმშვიდეზე.
ისინი ბედნიერი მონები იქნებიან, მაგრამ იარსებებენ სხვებიც. ისინი, ვინც ომამდე გააცნობიერეს ეს გეგმა და შექმნეს ავტონომიური „კიდობნები“ - მცირე, თვითკმარი დასახლებები ქალაქებისგან და ცივილიზაციისგან შორს. ისინი, ვინც ისწავლეს მიწის დამუშავება, წყლის მოპოვება და სისტემის გარეშე ცხოვრება. ომის ქაოსმა მათ საშუალება მისცა, რადარებიდან გამქრალიყვნენ და განემტკიცებინათ თავიანთი პატარა, თავისუფალი სამყაროები.
ახალი მსოფლიო წესრიგისთვის ეს ადამიანები იქნებიან ყველაზე დიდი საფრთხე. ისინი არ იქნებიან ჩართული ერთიან ციფრულ სისტემაში. მათ ვერ გააკონტროლებენ საკვებითა და ფულით. ისინი იქნებიან ცოცხალი მაგალითი იმისა, რომ შესაძლებელია სხვაგვარი, თავისუფალი ცხოვრება. ამიტომ, ახალი მსოფლიო მთავრობა მათ გამოაცხადებს ტერორისტებად, რელიგიურ ფანატიკოსებად, პროგრესის მტრებად და კაცობრიობის ერთიანობის საფრთხედ.
დაიწყება უკანასკნელი ნადირობა - ცივილიზებული, მოწესრიგებული სამყაროს ბრძოლა „ველური“, თავისუფალი ადამიანების უკანასკნელი კუნძულების წინააღმდეგ. კაცობრიობის ისტორიის ფინალური დრამა იქნება არა ერებს შორის ბრძოლა, არამედ ორი ფილოსოფიის შეტაკება. ერთ მხარეს იქნება ხელოვნური ინტელექტის მიერ მართული, უსაფრთხო, კომფორტული, მაგრამ უსულო გლობალური ჭიანჭველა, სადაც ინდივიდუალობა წაშლილია.
მეორე მხარეს კი - თავისუფალი, სულიერი, ბუნებასთან ჰარმონიაში მცხოვრები ადამიანების მცირე ჯგუფები, რომლებიც იბრძვიან არა ტერიტორიისთვის, არამედ ადამიანად დარჩენის უფლებისთვის.
და აი, აქ დადგება საბოლოო არჩევანი. ომამდელი არჩევანი იყო, დაიჯერებდი თუ არა მოსალოდნელი კატასტროფის შესახებ და მოემზადებოდი თუ არა მისთვის. ომის შემდგომი არჩევანი კი ბევრად უფრო მძაფრი იქნება: მიიღებ თუ არა ახალი „მხსნელის“ მიერ შემოთავაზებულ „მშვიდობას“ და მასთან ერთად ციფრულ ნიშანს, რომელიც შენი მონობის გარანტია იქნება, თუ აირჩევ სახიფათო, რთულ და დევნილის ცხოვრებას, მაგრამ შეინარჩუნებ იმას, რასაც ფასი არ აქვს - შენს სულს და თავისუფლებას.
ახალი სამყაროს კარიბჭე გაიღება. ის გვპირდება სიმშვიდეს და სანაცვლოდ ითხოვს მხოლოდ ერთ რამეს - შენს თავს. და თითოეული გადარჩენილი თავად გადაწყვეტს, რა დათმოს და რა შეინარჩუნოს მარადისობისთვის.
ამ გიგანტურ სასაკლაოზე გადარჩება არა ყველაზე ძლიერი ან მდიდარი, არამედ ყველაზე ბრძენი და წინდახედული - ის, ვინც დროულად დაინახა საფრთხე და შეძლო, თავი დაეღწია სისტემის სასიკვდილო მოედანს.
დრო აღარ ითმენს.
არჩევანი გასაკეთებელია ახლა: ან დარჩები ქალაქში და დაელოდები, როდის მოგაკითხავს სისტემის მიერ გამოგზავნილი „მხსნელი“ თუ „ჯალათი“, ან დაიწყებ საკუთარი ავტონომიური კუნძულის, საკუთარი კიდობნის შენებას, სადაც შენ და შენს თანამოაზრეებს შეგეძლებათ გადაიტანოთ მომავალი შტორმი და გახდეთ ახალი სამყაროს პიონერები“, - წერია ვატო მსხილაძე.
ასევე დაგაინტერესებთ:
🎥 ტრაგიკულად დაღუპული მეგი ჯაიანი 22 წლის გახდებოდა - ემოციური კადრები სოცქსელიდან
