ქართული ფოლკლორის ერთი ყველაზე საოცარი ნიმუში - სიმღერა „სულიკო“ - ოფიციალურად არამატერიალურ კულტურულ მემკვიდრეობის ძეგლად აღიარეს, რაც მისი წვლილისა და მნიშვნელობის განსაკუთრებულ ქომაგობას წარმოადგენს საქართველოს კულტურულ სივრცეში.
1895 წელს ჟურნალ „კვალში“ დაიბეჭდა აკაკი წერეთლის ლექსი „სულიკო“, რომელიც მალევე გადასცა ვარინკა წერეთელს, რათა მისთვის ჰანგი შეერჩია.
ვარინკას შესრულებით „სულიკო“ მალე ფართო საზოგადოებამ გაიცნო და მისი პოპულარობა დღემდე შენარჩუნებულია.
ახლა კი, როცა „სულიკო“ საქართველოს არამატერიალური კულტურული მემკვიდრეობის ძეგლად არის გამოცხადებული, ეს სიმბოლურად ამაღლებს მის მნიშვნელობას როგორც სიმღერისთვის, ისე მთლიანად ქვეყნის კულტურული იდენტობისთვის.
გადაცემაში „იმედი დღე“ სალომე ხმიადაშვილი და თორნიკე არჩვაძე აღნიშნავენ, რომ ასეთი სტატუსი უზრუნველყოფს სიმღერის დაცვას, მისი ავთენტურობის შენარჩუნებას და ქართულ კულტურულ მემკვიდრეობაში მნიშვნელოვან ადგილს უთმობს „სულიკოს“.
საქართველოსთვის კი „სულიკოს“ არამატერიალური მემკვიდრეობის სტატუსი არის ეროვნული იდენტობის კიდევ ერთი სიმბოლო, რომელიც წარსულსა და მომავალს აერთიანებს და აღიარებს ქართული ფოლკლორის, პოეზიისა და მუსიკის ღირებულებას.
ვრცლად - ნახეთ ვიდეო 👇
⭕ ასევე დაგაინტერესებთ:
⭕ალექსანდრა, ლორენი და თამო – ვინ მოიხდინა წითელი „ვერსაჩე“ ყველაზე უკეთ?
